Industrie in Hasselt tot 1900
M.Buit Kramer 1992
Een overzicht.
Hasselt was in de Middeleeuwen een welvarende stad.
Gelegen aan het Zwartewater, was het een ideale overslaghaven. Zeewaardige schepen, die van de Zuiderzee kwamen, losten hier hun lading. Ondiepe schepen, die ook op de ondiepe Vecht konden varen, namen daarop de lading over om die verder te vervoeren naar Bentheim, Twente of andere plaatsen. Of andersom natuurlijk, van Bentheim naar plaatsen aan de overzijde van de Zuiderzee. Ook plaatselijke producten, boter, vee of matten bijvoorbeeld, werden zo vervoerd.
Niet alleen over het water, ook over land lag Hasselt ideaal. Er waren twee wegen van het Duitse Emsgebied en Bentheim naar het noorden van ons land. De ene liep over Coevorden naar Groningen. De tweede volgde de oever van de Vecht, via Zwolle, Hasselt en de Stadsweg naar Staphorst, om via Meppel en Steenwijk meer naar Friesland te gaan. Een sleutelpositie dus, op een weg die links en rechts geflankeerd werd door venig, moerassig land. Voeg daarbij het vervoer van hannekemaaiers, die van + 1650 tot ongeveer 1800 in grote getale van Duitsland naar de Nederlanden trokken om ‘s zomers werk te zoeken en dus per schip de Zuiderzee over moesten. Een prima uitgangspositie dus voor veel welvaart. Maar er was wel een bezwaar. Want niet alleen Hasselt lag ideaal, ook Zwolle was een overslag- en passagiershaven. Ook Zwolle lag op de weg naar het noorden. En aan alles wat in Hasselt verhandeld werd, verdiende Zwolle niets. De basis voor een voortdurende vete tussen de twee steden. Hasselt werd er wel een Hanzestad mee.