St. Stephanuskerk (1) (HS 20)
Laten we de St. Stephanuskerk eens van de Marktzijde benaderen. Er zijn al diverse beschrijvingen van de kerk geweest dus blijft deze beschrijving oppervlakkig. Aan de linkerzijde ziet u in een van de steunberen een zandsteen met een jaartal erop. Zo gezien staat er 1997, iets wat natuurlijk niet de bedoeling zal zijn geweest. De overlevering wil hierdoor misschien wel dat de kerk in 997 gesticht zou zijn maar de verklaring 1497 als afsluiting van een bouwperiode lijkt het meest waarschijnlijk.
Dan gaan we door de ingang naar binnen. Deze hallenkerk is er niet altijd zo geweest ook al zijn er veel oorspronkelijke resten aanwezig. Nu heeft het een middenschip met twee zijschepen. De zijschepen zijn van latere tijd. Het oudste bericht van de kerk dateert uit 1255.
Kijkt u eens rechts voor u op de torenwand. Hier krijgt u een beeld van de muurschilderingen die er voor de reformatieperiode in de kerk moeten zijn geweest. Deze muurschildering waarschijnlijk uit de 16e eeuw geeft een middeleeuwse legende weer van St. Christophorus. De naam betekent “Christusdrager”. De legende verhaalt dat Christophorus het Christuskind over een rivier gedragen heeft. Christophorus werd dan ook de schutspatroon van de reizigers. U ziet geschilderd voor zover het nog niet afgesleten is: Het Christuskind die in de linkerhand een wereldbol heeft en twee vingers van de rechterhand zegenend heeft uitgestrekt. Christophorus, een reus, met zijn voeten in het water, waarin zich allerlei vissen en gedrochten bevinden. Het haar op het hoofd is samengebonden in een net, waarop een hoed is gezet. Het lichaam is omgeven door een pantser waaronder pijpen van een pofbroek uitkomen.
Nu gaan we helemaal links af tot aan het eind en dan rechts door een deurtje in het hek. Direct links in het raam ziet u een wapen. Dit wapen is weer op de oude plaats gezet waar voorheen datzelfde wapen zat. Zo zijn er meer wapens geweest volgens ontwerpen uit 1653 o.a. van de glazenmaker Wycher van Russell. Diverse instanties gaven geld voor het maken van de glazen in de kerk en als tegenprestatie kwam hun wapen in het glas. Deze was van de generaliteit voorstellende een leeuw met een pijlbundel. Kijkt u nog even omhoog. De sluitsteen van een bogenvak stelt Stephanus voor in een boetekleed.
Vroeger zaten de mannen en vrouwen gescheiden. De plaats waar u nu staat heet “de damesbanken”. Dicht bij het volgende deurtje in het volgende hek vindt u nog de rest van een oude grafzerk (achter de laatste bank) van het geslacht Telvoren. Hier wordt meteen hun wapen weergegeven, dat voor een Christelijk wapen moet doorgaan. Er staan twee tekens op die wijzen naar Christus. Allereerst een vis, dat is in het Grieks Ichtus een afkorting van “Ièsous Christos Theou Huios Sooter”. Jezus Christus, Gods Zoon, Redder is Christus. De volgende keer gaan we weer verder. © Derk Westerhof
Historische foto: Fotoarchief Brusse
