1929

Drinkwaternet

De woningwet van 1901 was de basis voor het aanleggen van waterleiding in huizen in Nederland. In deze wet wer­den de eisen geformuleerd waaraan de woningen in moes­ten voldoen. Het paste in de tijdgeest. Er werd nagedacht over een betere levensstandaard voor alle mensen, ook zij die in een kleien arbeiderswoning woonden. Behalve voor huisvesting was er aandacht voor voeding, gezondheids­zorg, beweging en frisse lucht; voorwaarden voor een ge­zonder leven voor iedereen.
In december 1929 nam Hasselt voor f 200 deel in het aandelenkapitaal van de N. V. Waterleidingmaatschappij Noord(oost) Overijssel. De aanleg van een waterleiding had in Hasselt heel wat voeten in de aarde. Er waren voor- en tegenstanders. De voorstanders, waaronder natuurlijk de dokter, maar ook burgemeester Roijer, vonden een waterleiding een zegen voor de stad. Altijd schoon water en geen kans op besmet­ting met ziekten als cholera en difterie. Vooral het water uit de Dedemsvaart was daardoor berucht. En er was een organisatie die de waterleiding wilde aanleggen. Voor ieder winst, zo was de gedachte. Voor anderen was de waterleiding onzin en onnodig duur. Er was immers genoeg schoon water in de putten en in de pompen van de stad?  Geldverspilling van de bovenste plank.
Op 6 april 1932 werd ook de bevolking uitgebreid geïnfor­meerd over het project. De waterleidingmaatschappij hield zitting in Hasselt en ook gebouwen die belangrijk waren voor de gemeente werden van een waterleiding voorzien: het postkantoor, de woningen van het hoofd der openbare school en van de bewaarschool. De middenstand profiteerde van de nieuwe toestand. De firma’s Jac.van Raalte, gebroeders Hollander en natuurlijk bouwbedrijven die een keuken, toilet of badkamer konden bouwen.

Lees verder via de Beeldbank in Hasselt Historiael
2017 nr. 3 Perikelen rondom de waterleiding in Hasselt